Om half 9 gooi ik de touwen los, motor ik de Granville Docks uit en meld ik mij weer bij Port Control. Het kanaaltje wordt vrijgegeven en omdat ik richting Ramsgate ga mag ik gebruik maken van de ‘eastern entrance’. Nadat 2 grote DFDS en P&O ferries zijn vertrokken mag ik naar buiten. Het eerste stukje is nog net tegen de wind in, dus ik kan even wat bellen, appen en mailen….
Na een uurtje kan ik de hoek om naar links dus ik zet de zeilen en stuur bij. Het is hoog aan de wind, maar het gaat erg lekker. De zon schijnt volop, de zeilen staan strak en ik heb stroom mee. De snelheid neemt toe naar 7 knopen en ik vlieg langs de prachtige witte krijtrotsen.
Tegen 12 uur ben ik in de buurt van de haveningang van Ramsgate. Ik strijk de zeilen en vaar naar de haven, schuin tegen de stroom in. Altijd een raar gezicht: ik mik ruim links van een rode boei en ga er aan de rechterkant langs. Binnen de pieren houdt de stroom op. Ik meld me bij de marina en zoek een plekje. En dan ben ik opeens terug in Ramsgate! Hier waren Freddie en ik op 21 augustus 2021, nu bijna een jaar geleden. onze eerste buitenlandse haven. En er volgden nog zoveel verschillende andere plekken – wat een bijzondere reis!




Je kunt de stal (thuishaven) al bijna ruiken Ronald! Heb met veel plezier je blogs gelezen. Tot in Schotland!
Hoi Joke. Dank je wel. Tot Schotland…..