“If you sail to Horta and you don’t visit Peter’s, you have not actually been to Horta.”
Deze “leukste kroeg in het Atlantisch gebied” bestaat al meer dan 100 jaar op dezelfde plek vlak bij de haven. In 1918 hernoemde Henrique Azevedo de winkel/koffiehuis van zijn vader “Café Sport”. Sinds die tijd staan er in het café dezelfde soort meubels en wordt er nog steeds gin & tonic verkocht.
Eind 1930 ging zijn zoon José Azevedo meehelpen in het café. Daarnaast werkte hij op een Engels oorlogsschip dat in de haven was afgemeerd. Een van de officieren die zijn zoon miste en vond dat José op hem leek, vroeg of hij hem “Peter” mocht noemen. Die bijnaam bleef hangen.
Een aantal jaren later, de oorlog was ondertussen over, begon een nieuwe groep bezoekers Horta te ontdekken: avonturiers op zeilboten. En daar begint de relatie van Café Sport met deze zeilers, die alles achterlieten om een droom na te jagen.
José “Peter” Alvarez schonk niet alleen drankjes voor de zeilers. Hij bewaarde hun post, gaf handige tips en wisselde geld tegen een gunstige koers. Mettertijd werd “Peter” niet alleen de naam van de eigenaar van Café Sport, maar ook de naam van een instituut dat ondertussen al meer dan 100 jaar de internationale zeilersgemeenschap bijstaat met raad & daad (en nog steeds GT’s)…
Ondertussen wordt het café gerund door de derde generatie, José Henrique, die natuurlijk ook “Peter” genoemd wordt.
“Café Sport, a symbol of free men wandering around a vast handsome world without racial nor cultural borders…“
in Azul profundo, Jacinto – Nema Viladomier, 1990
(bron: website Peter Café Sport)