Blog

Dag 1

Om 12:10 is het hoog water bij de haven en het moment voor ons om te vertrekken. ‘s Ochtends gaan we nog even langs ons favoriete (internet) café vlakbij. Even de navigatiesoftware bijwerken met kaartupdates en de laatste weerinformatie ophalen. En een paar telefoontjes. En daarna pak ik nog even zo’n handige Lime step die hier overal staan om naar de winkel te gaan voor de laatste inkopen voor de overtocht naar Madeira. 

Om half 1 gooien we de landvasten los en varen we de haven uit. Na weer onder de 25 April Brug doorgevaren te zijn schieten we de haven bij Belem in om daar nog even diesel te tanken. Belem is de bakermat van de Pastel de nata maar in het kioskje bij de  pomp zijn ze uitverkocht. We houden het bij diesel en koffie. 

Als we de Taag verder afzakken begint er ook wat wind te komen. Ter hoogte van Oeiras hijsen we de zeilen en zetten koers…. 1 lange rechte streep naar Madeira. 

Buiten neemt de wind verder toe. “Hoezo max 20 knopen?” mompelt Freddie terwijl we een tweede rif zetten en de fok een stukje inrollen. 

Het is nog niet zo diep dus de golven van opzij zijn nog wat stijl. We kijken een beetje stil voor ons uit – we moeten na een week walvertier even weer inslingeren. 

Nadat we de scheepvaartroute gekruist hebben zien we geen schepen meer. Maar als ik rond middernacht de wacht overneem en nog een beetje slaapdronken naar buiten ga, zie ik links van me allemaal groene lampjes. Een boei? Midden op zee?  Ik pak de kaart erbij maar er is hier echt geen boei te vinden! Dan wordt ik toch nog wakker. Een blik op de AIS laat zien dat we – in the middle of nowhere – binnen 3 mijl precies tussen twee andere zeilboten doorvaren.  Links de groene stuurboordlichten van de Mobius en als ik goed kijk rechts de rode van de Dixie. Goed om te weten dat we dit niet als enige varen…..

Dag 2

Als ‘s ochtends de zon opkomt is het al snel een mooie dag. De Dixie zien we niet meer, maar de Mobius zit nog steeds een paar mijl schuin achter ons. 

Als de zon wat hoger staat krijgt het water een ongelooflijk mooie blauwe kleur. Geen wonder dat ze dit “blue water sailing” noemen. 

We genieten van het water, slapen nog wat bij en lezen veel. Zo gaat de dag snel voorbij. Alleen gaandeweg kruipt de wind langzaam naar het westen en neemt toe in kracht. Als we ons na het eten klaarmaken voor de nachtwacht realiseren we ons dat het weer geen rustig nachtje gaat worden. Omdat we geen zin hebben scherp aan de wind te gaan varen verleggen we de koers wat zuidelijker. We zitten niet in een race. Compenseren we wel weer als de wind later naar N en NO gaat. En al slingerend slapen we toch nog wel wat. 

Dag 3

Het grootste deel van de dag is het bewolkt en laat de zon zich maar sporadisch zien. Tot in de middag blijft de wind behoorlijk in het westen. De Mobius die een tijd lang hoger bleef varen dan wij zit ook gewoon weer schuin achter ons. 

Ik denk dat we onder een front doorvaren. Om een uur of 4 is er een regenbuitje en zien we daarachter meer blauw. En na de bui gaat de wind langzaam naar het noorden en later richting noord-oost. We verleggen de koers weer richting Madeira en varen voor de wind. Het waait nog steeds ruim 4 bft maar voor de wind merken we dat veel minder. De golven zijn nog wel wat hoger dus soms maken we nog even een schuiver…. Blijft uitkijken als je heen en weer loopt!

Vanochtend nam ik een paar happen van de nasi van gisteren maar dat viel niet helemaal goed. Naja, hebben de vissen ook een keer wat…. Toch ben ik ook ‘s avonds niet helemaal fris maar Freddie maakt een lekkere spaghetti met kaas die weer prima smaakt. De nacht verloopt rustig en we slapen allebei behoorlijk wat.