Blog

Op de steiger word ik aangesproken door een ouder stel. Nou ja, kwiek bejaard durf ik zelfs wel te zeggen. Of ik uit Nieuw-Zeeland kom…. Ik draag mijn NZ All Blacks polo en een stoere bone carving uit NZ om mijn nek, dus het zou zeker kunnen…. Naar eer en geweten antwoord ik dat weliswaar ik niet, maar mijn shirt zeker uit NZ komt, en dat ik er wel een tijdje gewoond heb. Oh zegt zij, wij hebben met de boot 6 jaar in Tauranga (NZ) gewoond en nog 2 jaar in Australië. En vult hij aan, daarna zijn we naar de Zwarte Zee gegaan. En daarna twee jaar naar Gambia, voegt zij weer toe. Eddie komt uit Zwitserland en zij is Duits. Hun boot, de Single Malt, ligt een paar boten bij ons vandaan aan de steiger. Het is niet het enige wat ze aan boord drinken bevestigt ze desgevraagd. En nu dus op La Graciosa. Ik vraag wat de plannen verder zijn. Eddie kijkt me aan en zegt: “Ik ben 85 en zoveel plannen maak ik niet meer. Ik ben blij als ik ’s ochtends weer wakker word”. En ze vervolgen hun weg op de steiger.

De steiger is van de haven in Caleta del Sebo op het kleine eiland La Graciosa. Het ligt een paar kilometer ten noorden van Lanzarote. Op de foto hierboven is het eiland goed te zien vanaf het uitkijkpunt Mirador del Rio op Lanzarote waar we ruim een week geleden stonden. Estrecho del Rio is de smalle zeestraat die Graciosa van Lanzarote scheidt.

De haven kan alleen geboekt worden via de officiële site van Puertos Canarios, een ondoordringbaar elektronisch bolwerk, uiteraard alleen in het Spaans. Uiteindelijk lukte het me om een reservering te doen en alle noodzakelijke papieren te uploaden. Als je aan komt varen word je luidruchtig en onverstaanbaar afgeschrikt op de marifoon. Als je toch maar doorvaart is er iemand van security die een touw aanpakt, vastmaakt, zijn duim opsteekt en weer vertrokken is. De havenmeester is er niet in het weekend dus die zocht ik vanochtend op. De reservering stond in zijn systeem! De betaling die ik daarna nog gedaan had heeft het eiland echter niet bereikt, dus die doe ik nog eens dunnetjes over (het tarief is wel 40% lager opeens). Of er toiletten en douches zijn? Only women, men is broken. Met een verontschuldigende glimlach brengt hij de boodschap die hij zo te zien al heel lang brengt. “Maybe next year?” help ik hem…. yes, maybe!

Caleta del Sebo is, behalve een tiental gebouwtjes op de oostpunt, de enige nederzetting op het eiland. Witte, lage huisjes, met veelal blauwe kozijnen. Geen wegen, alleen zandpaden tussen de huisjes en daarbuiten. Vreselijk veel is er niet te zien. Mijn pilot geeft als bezienswaardigheden: 1. een paar andere eilandjes, 2. de zandwegen waar voornamelijk landrovers op rijden en 3. de vele landrovers die op de zandweggetjes rijden…

Ferries varen af en aan om toeristen te brengen en te halen vanaf Lanzarote. Diverse cafés en restaurantjes voorzien in hun behoeftes. In het weekend was het druk maar deze maandag is het eigenlijk vrij rustig. Behalve genoemde horeca zijn er wat appartementen-gebouwen waar je kamers op het eiland kunt boeken. Maar het heeft zeker iets en we vermaken ons hier wel. We vinden een cafeetje net buiten het haventerrein met de ferries, waar de voertaal op het terras weer gewoon Spaans is. Een bijzondere plek om een paar dagen te zijn!