Om 12:30 gooien we de trossen los en varen we onze ligplaats in Quinta do Lorde uit. Er staat wat dwarswind maar Freddie stuurt de boot met vaste hand achteruit tegen de wind in. Carlos kijkt vanaf de overkant goedkeurend toe en roept: “She’s good!” En tegen mij dat ik die ene landvast uit het water moet halen.
Vanochtend heb ik onze huurauto teruggebracht naar het vliegveld en een paar telefoontjes gepleegd terwijl ik op de bus terug wachtte. Daarna namen we nog onze dagelijkse koffie en (voorlopig) laatste pastel de nata.
We hebben een heerlijke week op Madeira en in Quinta do Lorde gehad. Madeira is een prachtig veelzijdig eiland met veel verschillende gezichten. Van de koele, vochtige en dichtbegroeide bergen en levadas tot het droge vulkanische landschap op oostelijke punt. Kleine dorpjes maar ook Funchal.
En de marina was het gezellige dorpje waar ons huis een week lag.
Met leuke ontmoetingen zoals Michiel en Annet (Chiara) die na hun pensioen een rondje Atlantic varen en waar we gezellig mee borrelden en in de haven aten. En de Belgische Hans en Liesbeth (Dance Me) met hun bijzondere verhaal over hun tocht en die we een lift konden aanbieden vanuit Funchal en gelijk daar maar gezellig gegeten hebben samen. En de Franse bemanning van de Arca die we ontmoetten in het zwembad en die op Bourgondische wijze deze tocht zullen maken (tijdens de borrel roept Antoine opeens “hebben jullie ook zo één mee?” en steekt een volledige Iberico-ham omhoog). Merci Philippe, Dominique, Antoine et voisin Pascal!
Dan varen we de haven uit. Ik zie de mannen aan boord van de Arca, zet de handen aan mijn mond en zing de eerste regel van de Marseillaise. En 3 mannen staan op als één en er klinkt “le jour de gloire est arrivé”….
Een laatste blik op dit mooie eiland in het blauwe water. Dan varen we langs de Islas Desertas (waar dus niemand is om ons uit te zwaaien) en zijn we op weg naar Tenerife.
