Blog

Na Het leuke Viana maken we de stap naar Figueira da Foz met een tussenstop in Leixoes. De tussenstop krijgt hier weinig aandacht, een typische tussenstophaven weggestopt in een hoekje van een werkhaven met dode vissen naast de boot. Met douchemenu dat bestaat uit hard-koud of hard-heet, en één WC die redelijk werkt…..

De volgende ochtend vertrekken we op tijd voor de ruim 60 mijl naar Figueira da Foz. Als we in de voorhaven de zeilen hijsen is er nog weinig wind, dus het eerste stukje gaat de motor bij. Op de golven dansen we wat heen en weer en als ik van achter het roer de kuip in stap stoot ik me net tegen de giek. Niet hard, maar toch even een wake-up call… en een goed begin.

Gaandeweg trekt de wind aan en lopen we hard. In vlagen is het soms 20, 21 knopen, maar ja voor de wind gaat het prima, dus ik onderdruk de neiging om te reven. We zetten wel een bulletalie die ervoor moet zorgen dat we niet zomaar gijpen. En we bomen de fok uit. Zo gaat het hard richting Figueira. Vlak voor Figueira moeten we links om de hoek en mijn inschatting is dat we daar iets in de luwte komen en dat dat een goede plek is om te gijpen. We bereiden de gijp samen goed voor, ik sta klaar om de bulletalie gecontroleerd te laten vieren en Freddie om de grootschoot in te halen. Maar dan pakt een golf de achtersteven op en duwt ons uit koers. De wind ziet zijn kans schoon en pakt het grootzeil van de verkeerde kant, de giek begint te bewegen en dan is er geen houden aan. Het oog waar de bulletalie bevestigd zit schiet los en we gijpen toch. Gelukkig heeft Freddie al veel schoot ingehaald en slaat de giek niet ver door. Dan zien we de fok ook bak staan, althans nog even, totdat de boom die hem uithoudt besluit dat hij niet sterker hoeft te zijn dan dat oog en in tweeën knapt. Door alle consternatie let ik even niet op en zie dan dat het toch opeens een stuk minder diep is dan de 20 meter die we eerst hadden…. ik stuur snel wat verder weg maar zo zie je maar hoe snel zaken zich op kunnen stapelen en van klein tot groot probleem groeien… Nog een lijstje wake-up calls dus.

Helaas is de dag nog niet om. In Figueira maken we vast aan de meldsteiger en melden ons bij de havenmeester. Die wijst het eerste straatje aan met een “achterin is wel een plek”. We varen er in, kop in de wind, maar helaas is er geen plek en is het ook nog eens een heel smal straatje. Achteruit varend duwt de wind de kop weg en we schampen de preekstoel van een boot. Ik vaar nog even achteruit het straatje in maar de draai naast een andere boot kan ik niet maken… vreemd, zo sterk is die wind toch niet! En iedereen zit te kijken!

Dan staat de steiger vol mensen en wijst iemand op een plek aan de andere kant. “Ga daar maar liggen”. Ik vaar aan met een ruime bocht, mik een beetje met de punt tegen de wind en vaar op de box af. Maar ik drijf helemaal af… Met enige geduw houden we de punt van een andere boot af en proberen we het nog een keer. Een Engelsman waar we in Baiona ook naast lagen roept dat er een vreemde maar sterke dwarse stroom in de haven staat, tegen de wind in en geeft aan hoe ik aan moet varen. Nu mik ik op de boot links in de box. De eigenaar springt op, kijkt al zenuwachtig en pakt een stootwil. Maar ik blijf op hem mikken. En ja hoor, de stroom duwt mij voldoende naar rechts om naast hem in de box te belanden. Een stuk of tien mensen pakken stootwillen en landvasten en dan liggen we vast.

Freddie verzucht dat er een hoop dingen misgegaan zijn en de Engelsman zegt: “Ah, it’s one of those days, eh? We’ve been there”. En de Zweed zegt dat hij ook eerst die box probeerde en dat het mis ging en dat hij maar elders is gaan liggen. “Well done! Time for a beer!”

Inderdaad.

En een goede evaluatie.