Blog

Er worden een aantal dagen met heel weinig of lichte zuidelijke winden voorspeld. Het geknutsel aan de steigers in Muxia hebben we wel gezien en dat geldt blijkbaar ook voor alle Nederlanders en Denen aan onze steiger. Allemaal zijn ze bezig om te vertrekken. Er is ZO-wind voorspeld, maar het lijkt meer op NO vanuit de haven. Om half 10 gooien we los en buiten de haven hijsen we de zeilen. Hmmm, veel wind is het niet en eenmaal buiten blijkt het toch wel ZO te zijn, de richting waar we na een uurtje ongeveer naartoe moeten. De motor gaat bij en op het moment dat we recht tegen de paar knopen wind invaren halen we de klapperende zeilen er maar weer af. We zetten een kopje koffie en genieten van de mooie Spaanse kust.

In Muxia sloten we de AIS op een andere VHF antenne aan (dank buurman van de Aldo voor het juiste stekkertje!) en dat leidt ertoe dat we nu opeens op VesselFinder wel te volgen zijn. Dan zijn we voor andere schepen wellicht ook op iets grotere afstand al te zien, dat is niet verkeerd.

Om half twee varen we over een hele gladde zee voorbij aan een markante rots: Cabo Fisterre of Kaap Finisterre. De naam is afgeleid van het Latijnse Finis Terrae – het einde van de wereld. De Romeinse naamgevers dachten dat de westelijke wereld tot aan dit schiereiland reikte en niet verder. Latere kaartenmakers die niet wisten dat er naar het westen toe meer land te vinden was, tekenden nog een stukje zee en schreven vervolgens: Hic sunt dracones – hier zijn draken! We gaan het meemaken…..