Afgelopen vrijdag kwamen we aan in La Coruña na een mooie overtocht over de Golf van Biskaje. In ons systeem zat nog een beetje dat we “door moesten”. Een dagje blijven en dan verder… Maar na een lekkere maaltijd in het havenrestaurant en een goede nacht slapen bedachten we dat dat helemaal niet hoeft. En besloten we een paar dagen te blijven en plakten daar nog een dagje aan vast, waardoor het nu alweer dinsdag is.
We vulden onze dagen in een Spaans tempo met lezen, klusjes en bezoekjes aan de stad. En kletsen met andere mensen. We liggen aan een soort internationale botensteiger en de boten komen overal vandaan: Frankrijk, Noorwegen, Duitsland, België, Nederland en we hoorden naast ons iets Oost-Europeaans, maar die zijn alweer weg, dus die kunnen we niet vragen waarvandaan.
Zo bezochten we onder andere de Torre de Hercules. Een imposante vuurtoren die nog stamt uit de Romeinse tijd (1900 jaar oud). De oudste die ook nog als vuurtoren in gebruik is.
Bijzonder om te bedenken dat onder andere Julius Caesar hier met een hele vloot een keer op af is gestevend en in deze jachthaven heeft gelegen. Al kwam hij natuurlijk uit het zuiden en hoefde hij niet de Golf van Biskaje over te steken en had hij vast ook geen plastic in zijn schroef…
Na de val van het Romeinse rijk raakte de toren buiten gebruik en de eeuwen daarna werd de kuststreek verlaten en onder andere bestookt door Vikingen.
Rond 1790 is de toren gerestaureerd (en weer in gebruik genomen neem ik aan). Met vier witte flitsen per 20 seconden en te zien over een afstand van 23 mijl een belangrijke markering.
Aan boord zijn altijd klusjes en klussen te doen. Met dank aan Fred hebben we ons mooie schoolbord met lieve groeten van ons afscheid in Lelystad, al (of nog maar) drie weken geleden. Hier en daar een beetje uitgeveegd als we dankzij een schuiver op een golf even tegen het bord werden aangegooid.
Aan de bovenkant is de ruimte voor onze klussenlijst. Elke keer als ik iets zeg als “we moeten ook nog even ….” springt Freddie op en maakt een notitie.
Alleen is het wel zo dat een klusje altijd veel tijd kost aan boord. De bakskist moet half leeggehaald worden om het gereedschap tevoorschijn te halen, etc. etc.
Zo hebben we gisteren de bijboot van dek gehaald, opgeblazen, schoongemaakt en aan de beugel achterop het schip gehangen. De bedoeling is dat de volgende stops een aantal ankerplaatsen worden waar we het bootje nodig hebben om aan de wal te komen.
Gisteren was het behoorlijk warm en hebben we nog even een mooi besloten strandje langs de kust opgezocht. Heerlijk om te liggen maar het zeewater was eigenlijk best wel koud…. zei Freddie.
En de avond afgesloten met lekkere tapas in een van de vele restaurantjes van La Coruña. Een tafel vol lekkernijen, voor mij pakte de Tinto de la Casa uit als een forse karaf en na een wat zuinige blik op Freddie haar Blanco de la Casa als één klein glaasje….. beide voor €4.
Straks nog even boodschappen en morgen verder…..
Ziet er goed uit. Leuk om jullie bijzondere avontuur zo een beetje mee te beleven.
Onthaasten moet je leren, blijkt maar weer en met al die klusjes komen jullie ook mooi aan de noodzakelijke beweging toe!
Ik vind het interessant om deze reis te volgen. Het is een hele onderneming en hoop dat de weers omstandigheden goed blijven. Ook de nodige klussen blijven natuurlijk van kracht maar dat houdt jullie in beweging en blijven alert.