De hamvraag: to sail or not to sail. Wachten in Scheveningen op gunstige wind, of “gewoon gaan..”. We hadden het inmiddels wel gezien met de Nederlandse kust en willen naar Engeland, dus we besloten om te vertrekken.
Het tij. Nog altijd een lastig puntje. Boek en app erbij gepakt, uitgerekend hoe laat we weg moeten om de stroming mee te krijgen (zie foto): helemaal top, om 3 uur vertrekken. Ondertussen liep de propvolle haven van Scheveningen langzaam leeg. Nog genietend rond 11 uur van de vrije ochtend werd ik aangesproken door de havenmeester: ‘Zeilen jullie vandaag nog?’
‘Ja..’
‘Over een uurtje met het tij?’
‘… jaa?..’
Dus toch maar om half 1 al vertrokken. En alsnog de stroom tegen gehad. En daarnaast ook de wind. Het eerste stukje gezeild, waarbij we steeds óf naar de kust koersten (Zandvoort, Noordwijk, Katwijk, Monster), óf naar het noordwesten (Lowestoft en heel Schotland). Na het kruisen van de Maasgeul bij Rotterdam en eten dus maar de motor aangezet. En van 7 uur s avonds tot 12 uur ‘s middags niet meer uitgezet.
We zeilden/motorden dwars door een ankerplaats. De gigantische vrachtschepen, die normaal met 10-15 knopen door het water scheuren maar nu volledig stil lagen, leken net slapende reuzen. Ik deed de eerste wacht van 9 tot middernacht. In het donker hadden de geankerde schepen met hun talloze lichtjes iets weg van kleine drijvende steden. Ik was eerst een beetje panisch over of we niet tóch tegen zo’n schip zouden botsen (ook al zei de plotter toch echt van niet), maar het ging verder goed. Slapen zat er daarna voor mij niet in: met de motor op volle toeren is er veel lawaai in de boot, dus om 2 uur was ik alweer terug in de kuip, een beetje chagrijnig. Maar zoiets is makkelijk op te lossen met warme chocolademelk, een dekentje en wat kussens. In de kuip uiteindelijk nog geslapen, tot rond 6 uur de zon op kwam en Ronald ons door de verkeersscheidingssystemen (3 x letterwaarde) had geloodst.
Met die zon was de hele oversteek opeens een stuk aantrekkelijker, zeker toen de wind eindelijk maar het zuid-oosten draaide en we de motor uit konden zetten. We hadden zelfs een keer de stroom mee! Zo hebben we het laatste stuk naar Ramsgate toch nog lekker kunnen zeilen.
Mooi verhaal, freddie. Blijven schrijven.
De eerste oversteek in een feit. Fijn dat jullie nu echt weg zijn van de NL kust en wij lezen jullie avonturen mee. Groeten van ons allen!
Leuk dat jullie ons volgen!
Groetjes, F&R
Hi Ronald en Freddie,
Mooi dat jullie de start hebben gemaakt! Behouden vaart en geniet van jullie avontuur.
Groeten Henning en Lucienne
Zo leuk dit blog van jullie!
Lekker! Op de motor of niet, eerste nacht met oversteek is een feit! Op naar de volgende!
💪🏼
Fijn dat jullie nu goed en wel in Ramsgate aangekomen zijn en ook nog een stuk hebben kunnen zeilen.
Zo te zien zijn jullie in Eastbourne gearriveerd . Hopelijk een passende plaats gevonden. Het volgen van de route gaf ons de indruk dat jullie hierheen zouden gaan. Het was dacht ik prima bezeild. Ik ķreeg de indruk dat de wind minder N TOT NO
was dan voorspeld, maar ms was dat bij jullie anders dan bij ons. Nou jullie hebben onze volle belangstelling
Jazeker na bijna 12 uur lagen we vast in Eastbourne. Prima plek voor een paar dagen. Wind was idd wat oostelijker dan voorspeld en behalve bij de start wat minder sterk